Top 16 ' ya giriş bileti Panathinaikos Galibiyeti

Yağmurlu ve soğuk bir İstanbul akşamında yine düştük Efes'in peşinden Sinan Erdem yoluna.Avrupada ki kaderimizi tayin edecek maçta takımımızı bu sezon içerideki hiç bir maçta yanlız bırakmadığım gibi bu maçtada yanlız bırakmak olmazdı.Atina'da fark yemiş,gruptan çıkma yolunda büyük yara almıştık Pana'ya karşı.Hem milletlerimiz bakımından,hem gruptaki durumlardan,hemde oradaki skordan dolayı çok çok önemli bir maç bizi bekliyordu.


Çoğu avrupa maçında olduğu gibi yine birlikte gittiğim arkadaşlarımla buluştuk.Hava çok soğuk,yağmur hafiften hafiften yağıyordu.Düştük çamur içindeki yollardan Sinan Erdem yoluna.7.30'da ulaştık salona,bizimkiler yani Efesliler yine 6.kapının önünde toplanmış içeri girmeye hazırlanıyordu.Maça olan yoğun ilgiden dolayı biletimizi almayı biraz bekledikten sonra maçın başlamasına 20 dk kala salona girdik.Bu maçta diğer maçlardan farklı olarak bundan sonraki avrupa maçlarındaki daimi yerimiz olacak olan 114 nolu bloga geçtik.

Geldiğimizde hazırlıklar tamamlanmış,davullar asılmış,pankartlar asılmıştı.Maçın başlamasını beklerken grup olarak maçla ilgili,euroleague'le ilgili kısacası Efes'le ilgili konuları konuşmak gerçekten keyifli oluyor.Tribünde Efes sayesinde yeni bir güzel insanla tanışma şansım oldu böylece tanışıklıklar ve sohbete katılacak insan sayısı dahada arttı.Konumuz dahilinde buradan Berk'e de selamlarımızı gönderelim.


Maç başlamasına az bir süre kala oyuncularımız alkışlarımız eşliğinde adları anons edildi.Pana ise yoğun ıslık sesiyle anons edildi.Maçtan önce dualar edilmiş,Efes'in maçı alması için türlü uğurlar yapmıştık.Yeni oturduğumuz blokta bizim gruptan başka kimse olmadığı için maçın tümünü ayakta rahat rahat izledik.

Maç başlamış herkesin çok zor olacak,kaybedebiliriz dediği maça harika başlamıştık.Üst üste gelen sayılarımız,savunmadaki direncimiz muazzamdı.Herhalde istesek yada dilesek anca bu kadar güzel başlayabilirdik rüya gibiydi herşey.İkinci periyodun sonunda harika oyun devam ediyor,bizden sevinç çığlıkları skor tahminleri yükseliyor birbirmize sarılarak zaferi daha o zamandan kutlamaya başlıyorduk.

İkinci periyod 42-24 bitiyor herkesin keyfi iyice yerine geliyordu.Taa ki 3.periyod başlayana kadar.3. periyodun başlamasıyla birlikte,tutukluk hastalığımız nüksetmiş fark erimeye başlamıştı.Fark 10 sayının altına düşene kadar pek önemsenmeyen oyun 10 sayının altına düşünce alarm sinyalleri çalmaya başladı ve herkesin 2 gramlık keyfini aldı götürdü.Maç berabere olmuş 'bu farktan bu maç verilirmi' 'ler duyulmaya başlamıştı.

Bitime 10 küsür saniye kala serbest atış çizgisinden 1 sayıyla dönmemiz ve üstüne hücumda sayıyı yememizle maç sonuna 3.50 saniye vardı.Herkes koltuğuna çökmüş kalmış,maçın buralara gelmesine inanamıyordu.Takıma ve seyirciye gaz vermek o an için çok önemliydi ve böyle durumlarda milli duyguları körüklemesi açısından en gaz marşlardan biri olan'10.yıl marşı' kullanıldı.

Bitime 3.50 saniye kala topu kenardan oyuna soktuk.Her şey ağır çekimde ilerliyor,takımın setlerini çözmeye çalışıyorduk.Tribünde olan çoğu kişi gibi bende Rakocevic'in topu kullanacağını düşünüyorken sahneye O çıktı ve sihirli eliyle aynı Sırp'lara yaptığını bu kezde Yunan'lara yaparak bir kaptanın yapması gerekeni yaparak takımını top16'ya taşıdı.Topun çemberden geçmesi ve ardından gelen' daaaaat' sesiyle adeta bütün tribün yıkıldı.Keşke bir kamera olsaydıda o anları o tribünü kaydetmek mümkün olsaydı harika,olağanüstü anlardı.Teşekkürler Kerem Tunçeri.Ayrıca son zamanlardaki modaya bende uyuyorum ve şöyle diyorum teşekkürler Comandante !!





+Maçın sözü yine tribünden geliyor:Burhan abi(burnovic) 'ye maçtan sonra gruptan çıktıkmı abiiiii diye sorduktan sonra verdiği cevap : ÇIKTIIIK ÇIKTIIKK ULAAAN ÇIKTIIIK !!


+Maçın görüntüsü:Artık grubumuzun maskotu haline gelen Ali Abi'nin oğlu 2.5 yaşındaki Ebrar'ın boyundan büyük formayla ortalıkta yürümesi.





*Fotoğraf efesbasket.org'tan..